Anouk's blog.
Hou van wat je doet

Helderheid, Passie, Moed - voor een beter leven, meer charisma en meer persoonlijkheid

Er zijn drie kwaliteiten, of misschien beter: drie eigenschappen die van mij een sterke persoonlijkheid hebben gemaakt. Die mijn leven
en vooral meer betekenis hebben gegeven, meer authenticiteit. Duidelijk zijn, gepassioneerd zijn, moedig zijn - in alles wat je doet.

Duidelijkheid betekent voor mij weten waar ik sta en waar ik heen wil. Ik wist dat eigenlijk al als kind. Ik moet 13 zijn geweest toen ik mijn moeder vertelde dat ik van het Gymnasium naar de Realschule wilde. Dat was een mededeling, geen twijfel mogelijk. Ik had alles al besproken met het hoofd van de school. Of later, toen het over studeren ging. "Ik ga naar Nederland, mama lief." Dat was gewoon duidelijk. Hoewel de meeste van mijn vrienden in Keulen zaten, was ik nieuwsgierig genoeg om mijn vertrouwde wereld te verlaten en nieuwe uitdagingen aan te gaan.
Voelen wat je nodig hebt en welke weg je wilt inslaan is één ding - het in praktijk brengen is een ander. De comfortzone verlaten is niet gemakkelijk. Vooral omdat de mensen om ons heen misschien niet begrijpen waarom we een bepaalde beslissing nemen. Het vergt karakter om op te komen voor wat je denkt dat goed is. Toen ik 35 was, verdiende ik erg goed en was ik succesvol in mijn baan. Toch besloot ik het bedrijf te verlaten. Ik gaf mijn bedrijfsauto terug, zei zakenreizen naar Stockholm, New York of Tokio vaarwel. In plaats daarvan nam ik een vierdaagse baan op een kantoor. En waarom? Omdat ik besefte dat het evenwicht niet meer goed was. Ik wilde minder werken en meer leven, geen workaholic meer zijn. Duidelijkheid betekent voor mij ook nee kunnen zeggen. Eerlijk spreken. Eerlijk zijn tegenover mezelf en anderen.
Natuurlijk heeft elke beslissing gevolgen. Daarom vinden veel mensen het waarschijnlijk zo moeilijk om belangrijke dingen aan te pakken, om ergens voor of tegen te beslissen. Maar als we weten wat we willen (en iedereen die eerlijk naar zichzelf luistert voelt wat hij wil...) dan weten we wat we moeten doen. En dan voelt het gewoon goed om de keuzes te maken die ons dichter bij ons doel brengen. Zelfs als een deel van ons vasthoudt aan het verleden.

Als ik besluit iets te doen, doe ik dat met veel passie. Ik ben er vast van overtuigd dat ieder van ons minstens één passie moet ontwikkelen die ons in de kern raakt en die - dat is het positieve neveneffect - uitstraalt naar anderen.
Ik kwam op 16-jarige leeftijd in de toeristische sector terecht door een baan bij Phantasialand. Ik vond alles wat daarmee te maken had - toerisme, recreatiewetenschappen en marketing - zo spannend dat ik wist: dat is wat ik wil doen! Mijn weg was niet altijd gemakkelijk, maar het was boeiend voor mij om te ervaren hoe gemakkelijk het is om ergens discipline voor te hebben als je hart ervoor klopt. Want plotseling kwam mijn carrière in beweging, als op een wildwaterbaan. Je schrikt even en wordt echt nat - maar als je uitstapt heb je een grote grijns op je gezicht.
Een van mijn zeer specifieke passies is marketing en Nederland, mijn thuisland. Daarom is het voor mij helemaal niet moeilijk om dit land met zijn prachtige kusten en mooie stadjes te vermarkten. Wat ik erover zeg komt uit het hart - dat meen ik. Ik besef telkens weer hoezeer ik anderen met mijn enthousiasme kan besmetten en meeslepen. Dat zou niet lukken als ik keukengerei moest verkopen. En ik weet zeker dat er veel leuke dingen zijn voor in de keuken. Maar koken is niet mijn passie. Je moet houden van wat je doet. Dan springt de vonk over naar anderen. En dat is een geweldig gevoel!

De derde kwaliteit, moed, is voor mij het gemakkelijkst te beleven. Iets durven doen, durven - dat vind ik spannend. Ik heb het vrijwel geïnstitutionaliseerd. De afgelopen zes jaar heb ik mezelf elk jaar drie uitdagingen gesteld. Het kan iets zijn wat ik altijd al heb willen doen - zo heb ik in mijn eentje de Camino de Santiago gelopen. Ik verruilde mijn hoge hakken voor wandelschoenen, verbleef in gedeelde kamers in een herberg. Juist omdat ik dol ben op hoge hakken en vijfsterrenhotels. Ik leerde veel (over mezelf) en genoot van alle nieuwe dingen (ervaringen).
Wat me eigenlijk bijna nog meer moed kostte was het inschrijven voor een kookles. Ik kan het echt niet verbloemen: Ik vind koken stom. En zonder overdrijven heb ik daar in de cursuskeuken gehuild van wanhoop toen ik het recept voor het driegangenmenu las. Het viel me niet echt mee, maar ik deed het, het menu was week na week zelfs 'relatief' eetbaar en de andere 9 cursisten waren erg aardig en gaven me veel motivatie.
Er zijn veel uitdagingen. Iedereen heeft zijn eigen. Ze aanpakken en overwinnen is een grote kracht en uiteindelijk heel leuk!

De Griekse filosoof Democritus zei: Moed staat aan het begin van actie, geluk aan het eind.

Tot ziens,
De jouwe, Anouk Ellen Susan